Araştırma ve yazı:

Evrenimiz, kuantum mekaniği ile anlaşıldığı üzere, temel parçacıklar denilen “piksellerden”, ya da farklı bir söyleyişle “yapı taşlarından” meydana gelmiş bir bütündür. Öyle ki, bu yüzden Rich Terrile benzeri bazı bilim adamları kozmosun bir bilgisayar simülasyonu olduğunu ileri sürmektedirler! (Bu konuda bilgi edinmek adına EVREN BİR İLLÜZYON MUDUR? - 4. Bölüm: EVREN (GERÇEKLİK) BİR BİLGİSAYAR SİMÜLASYONUDUR adlı yazımı okuyabilirsiniz.) Elektronlar, protonlar, nötronlar, kuarklar, bozonlar, nötrinolar adlı parçacıklar ve daha başkaları, bu temel parçacıklara örnektirler.

Parçacıklardan kimi (örneğin bozon adlı gruptakiler) kuvvetleri taşıyarak, kimi ise (örneğin fermiyon adlı gruptakiler) maddeyi yaparak evreni meydana getirirler. Kısaca madde, parçacıkların birleşmesi ile meydana gelen bir unsurdur.

Bazı parçacıklar üzerinde ne olduğu hala tam olarak anlaşılamayan “yük” (charge) adlı bir özellik vardır. Bu yük ise birbirine zıt (birbirini iten) iki farklı yapıdadır. Bu yapılardan birine “artı” (+), diğerine “eksi” (-) adı verilmiştir.

Bilim adamları zaman içinde, adım-adım “elektron” diye isimlendirilen parçacıklardaki yükün eksi, protonlardakinin artı olduğunu; nötronlarda, nötrinolarda, bozonlarda yük hiç bulunmadığını keşfetmişlerdir. Yük ve temel parçacıklar benzeri bir dolu keşif sonunda evrenin temel yapısı da gün yüzüne çıkmıştır. Artık fizikçiler kozmos düzenini kesin çözmeye başlamaktadırlar. Son noktaya varmaya az kalmıştır.

Oysa 1928 yılına İngiliz fizikçi ve matematikçi Paul Dirac bir denklem keşfeder. Bu denklem ile Einstein rölativite yasası ve bu yasaya uymayan kuantum gerçekleri uzlaşmaktadırlar. Ancak matematik formülün işlemesi için farklı bir elektrona gerek vardır! 1932 yılında Amerikalı fizikçi Carl Anderson formüle uygun “farklı elektron”u keşfeder.

Bu elektron, elektron adlı yapıyı tanımlamak adına bilinen -kütle, spin ¹ gibi- tüm nitelikler açısından elektron olsa da, taşıdığı yük açısından elektron değildir; çünkü bildik elektron gibi eksi değil, artı yük taşımaktadır! Yük açısından bakılırsa elektronun tersi, zıttı ya da “anti”sidir. Yapı bakımından bakılırsa tam da elektrondur!

Bu garip parçacık bulununca ona kendine özel bir isim verilir ve “pozitron” denir.

1955’de protonun ve giderek diğer TÜM yük taşıyan parçacıkların bir “anti”si olduğu anlaşılır! Pozitron sonrasında diğer yük taşıyan temel parçacıkların zıt yük taşıyan ikizleri artık “anti-(parçacığın adı)” (örneğin anti-proton, anti-nötron vb.) adını alacaklardır.

Orijinalinin (ya da bizim evreni yapan parçacıkların) eşi olan, ama anti (zıt) yük taşıyan parçacıklara “anti-parçacık”,
anti-parçacıkların meydana getirdiği maddeye “anti-madde” adı verilir.

Parçacıkların maddeyi meydana getirmeleri gibi; anti-parçacıklar da anti-maddeyi meydana getirmektedirler.